Οι μετανάστες όντας τα εξιλαστήρια θύματα μέσα σε αυτή την κρίση του πολιτικού και οικονομικού συστήματος, το οποίο τους θέλει παράνομους και κατατρεγμένους,
συνεχίζουν να υφίστανται τον παρωχημένο κοινωνικό ρατσισμό που τους ωθεί όλο και περισσότερο στο περιθώριο. Στην Ηγουμενίτσα, πόλη που αριθμεί πάνω από 500
μετανάστες ανά περιόδους, λόγω της θέσης και του λιμανιού της, τα περιστατικά από τα οποία ο έρπων κοινωνικός ρατσισμός έρχεται στο φως, είναι πραγματικά πάρα
πολλά για μια πόλη 15000 κατοικων και δείχνουν πως η κατάσταση τείνει στο απροχώρητο.
Συγκεκριμένα, μέσα σε ένα διάστημα μίας εβδομάδας:
Κούρδος μετανάστης από το Ιράκ, εντοπίζεται από μπάτσους στο λιμάνι της Ηγ|τσας, κατά τη διάρκεια ελέγχου σε νταλίκα. Οι μπάτσοι τον διώχνουν και τον αφήνουν ελεύθερο,
αφού πρώτα τον τραμπουκίζουν, όταν ένας μπάτσος του κολλάει το πιστόλι στον κρόταφο και τον απειλεί πως έτσι και τον ξαναπιάσει θα του ρίξει.
Επίσης Κούρδος μετανάστης από το Ιράκ, παρασύρεται από αυτοκίνητο στην Εγνατία οδό. Ο οδηγός του αυτοκινήτου σταματά, έρχονται οι μπάτσοι και λένε στον Έλληνα οδηγό
να φύγει, μιας και ο άνθρωπος που παρέσυρε είναι ξένος. Ο οδηγός φυσικά φεύγει, και ο μετανάστης μεταφέρεται με ασθενοφόρο στο Κέντρο Υγείας Ηγ|τσας και μετά στο Νσοκομείο
Φιλιατών με πάρα πολύ σοβαρά τραύματα.
Καθημερινά,
Σομαλοί, Σουδανοί, Κόυρδοι, Πάλαιστίνιοι, Μαροκινοί, άνθρωποι ξεριζωμένοι, αντιμετωπίζονται σαν άνθρωποι δευτέρας διαλογής ενώ ταυτόχρονα
15χρονα και 16χρονα αγόρια από το Αφγανιστάν, ψάχνουν στα σκουπίδια για να βρούν φαγητό.